قرآن ، معجزه بزرگ و جاوید حضرت محمد (ص) پیامبر اسلام و منشور هدایت بشر به سوی سعادت و بهروزی است .
به همین دلیل ، این کتاب آسمانی نزد مسلمانان از اهمیت و جایگاه ویژه ای برخوردار است . پیروان آئین اسلام ، قرآن را می خوانند و می کوشند رهنمودهای متعالی آن را در زندگی خود بکار گیرند . رسول گرامی اسلام و دیگر بزرگان دین ، درمورد اهمیت قرآن و ضرورت بهره گیری از آموزه های آن ، نکات زیادی را مطرح کرده اند . حضرت محمد (ص ) می فرماید : " کتاب خدا ( قرآن ) ، صادق ترین گفتار و رساترین موعظه و بهترین داستانها است . " امروزه وم عمل به تعالیم راهگشای قرآن ، بیش از هر زمان دیگر احساس می شود . اما قبل از هرچیز ، باید قرآن را شناخت و در آن تدبر و تفکر کرد .
آیت الله ای رهبر انقلاب اسلامی ، از شخصیتهای اسلامی است که با قرآن مانوس است و بر علوم مختلف قرآنی تسلط دارد . ایشان در مناسبتهای مختلف ، رهنمودهای ارزشمندی را درخصوص نشر و گسترش معارف قرآنی ارائه داده است . به همین علت در ادامه به بیاناتی از ایشان خواهیم پرداخت.
رهبر معظم انقلاب ، در دیدار بانوان قرآن پژوه
رهبر معظم انقلاب ، در دیدار بانوان قرآن پژوه ، در توضیح این مساله فرمود : " ( در پژوهشهای قرآنی ) انس با خود قرآن لازم است . یعنی پژوهنده قرآنی باید با مجموع قرآن مانوس باشد . تلاوت قرآن ، دوباره و سه باره خواندن آن و تدبر در قرآن ، کمک می کند به اینکه ما وقتی در یک موضوع خاصی در قرآن دنبال حقایق می گردیم ، درباره آن موضوع به نتیجه ای برسیم . پس انس با قرآن لازم است . " رهبر انقلاب اسلامی ایران ، مراحل انس با قرآن را فراگیری ، تلاوت صحیح ، فهم معانی ، حفظ و تدبر در قرآن ، می داند .
بی شک ، تفکر و تدبر در قرآن ، مرحله ای مهم در کار هر پژوهنده قرآنی است . اما قرآن این کار را مختص محققان نمی داند ، بلکه از همگان می خواهد تا در آیه های قرآن و همه آفریده های خداوند ، تفکر کنند .
دوری از قرآن
حقیقت این است که ما هنوز از قرآن خیلى دوریم و خیلى فاصله داریم. دلهاى ما باید قرآنى بشود. جان ما باید با قرآن انس بگیرد. اگر بتوانیم با قرآن انس بگیریم، معارف قرآن را در دل و جان خودمان نفوذ بدهیم، زندگى ما و جامعه‌ى ما قرآنى خواهد شد؛ احتیاج به فعالیت و فشار و تگذارى ندارد. اصل این است که دلمان، جانمان و معرفتمان حقیقتاً قرآنى باشد.
انس با قرآن، آشنائى با قرآن، ما را نزدیک میکند. این جلسات قرآنى، این دوره‌هاى قرآنى، این مسابقات قرآنى، اینى که ما به تربیت قرّاء و حفّاظ دل بستیم، به خاطر این است؛ اینها همه‌اش مقدمه است؛ ولى مقدمات لازمى است.
من باز هم به جوانان عزیزمان توصیه میکنم که با قرآن انس بگیرید، با قرآن مجالست کنید. و ما جالس هذا القران أحد الّا قام عنه بزیادة او نقصان، زیادة فى هدى او نقصان من عمى»؛ هر بارى که شما با قرآن نشست و برخاست کنید، یک پرده از پرده‌هاى جهالت شما برداشته میشود؛ یک چشمه از چشمه‌هاى نورانیت در دل شما گشایش پیدا میکند و جارى میشود. انس با قرآن، مجالست با قرآن، تفهم قرآن، تدبر در قرآن، اینها لازم است.[1]
نیاز به تفسیر و تبیین
خواندن قرآن، از اول تا آخر، یک چیز لازمى است. باید قرآن را از اول تا آخر خواند؛ باز دوباره از اول تا آخر؛ تا همه‌ى معارف قرآنى یکجا با ذهن انسان آشنا شود. البته معلمینى لازمند تا براى ما تفسیر کنند، مشکلات آیات را تبیین کنند، معارف آیات و بطون آیات الهى را براى ما بیان کنند؛ اینها همه لازم است. اگر اینها شد، هرچه زمان به جلو برود، ما به جلو میرویم و توقف دیگر وجود ندارد. [2]
به محض بیکاری، قرآن بخوانید
ما باید رابطه‌مان را با قرآن روزبه‌روز مستحکم‌تر کنیم. در خانه‌ها قرآن بخوانید. حتى در هنگام بی‌کارى، چنانچه مختصر فراغتى پیدا مى‌کنید، خودتان را به قرآن وصل کنید. هر روز مقدارى قرآن بخوانید و آن را فرابگیرید.
یک نسخه‌ى قرآن در جیب بغلتان داشته باشید
در آن دوران طاغوت، من در مشهد جلسات تفسیر و درس قرآن داشتم؛ به جوانانى که مى‌آمدند، مى‌گفتم که هر کدام از شماها یک نسخه‌ى قرآن در جیب بغلتان داشته باشید؛ اگر در جایى منتظر کارى مى‌ایستید و فراغتى پیدا مى‌کنید، یک دقیقه، دو دقیقه، پنج دقیقه، نیم ساعت ، قرآن را باز کنید و به تلاوت آن مشغول شوید، تا با این کتاب انس پیدا کنید.
ما در طول هشت سال جنگ، زیر آتش توپ و تفنگ، جوانانى را در جبهه‌ها داشتیم که به مجردى که بر زمین مى‌نشستند و اندک فراغتى پیدا مى‌کردند، قرآنشان را باز مى‌کردند و مشغول تلاوت مى‌شدند؛ یا مثلاً اگر در اتوبوس و یا کامیون نشسته بودند و داشتند مى‌رفتند، قرآنشان را درمى‌آوردند و بنا مى‌کردند به خواندن.
حبل الله
این قرآن حبل الهى است؛ ریسمان مستحکم الهى است که اگر به آن چنگ زدیم، لغزش و افتادن و گم شدن و اینها دیگر در آن نیست.[3]
قرآن و عمل
عزیزان من، شما بدانید، برای این که ما جامعه‌ای به وجود بیاوریم که هم از لحاظ مادی، علمی و صنعتی دچار عقب ماندگی نباشد، پیشرو باشد و بر روی زندگی دنیا اثر گذار باشد و در عین حال از لحاظ معنویت دچار آفتهای معنوی- که امروز غرب دچار آن است- نباشد، قرآن و عمل به آن لازم است.[4]
قرآن همه چیز است
. باید نسبت به امر قرآن اهتمام ورزید؛ زیرا قرآن همه چیز ماست.[5] دربارهى قرآن هرچه تلاش کنید، زیادى نیست. سعى کنید از اساتید استفاده شود؛به آموزش و تفهیم قرآن و تحفیظ آن نسبت به نوجوانان اهتمام ورزیده شود.[6]
انس با قرآن
رهبر معظم انقلاب درباره انس با قرآن می‌فرماید:
در این فـضای آلوده مـادیات، شایسته است در دریای بی کـران معنویت قـرآن کریم شنا کرد، تا از پلیدی‌های دنیا پاک شد و این، جز با انس مدام با این کتاب آسمانی ممکن نیست.
تلاوت، مقدمه انس با قرآن
قرآن، کلام پروردگار مهربان است. خواندن و نگاه به آیات آن، زنگار را از دل می‌زداید و انسان با تلاوت هر آیه، پله‌ای از نردبان معنویت را طی میکند. این تـلاوت، خود زمینه انس را فراهم می‌آورد. مقام معظم رهبری مدّ‌ظله در این باره می‌فرماید:
من بارها گفتهام، باز هم مى گویم: ما تلاوت برجسته قرآن را در این کشور دنبال مى کنیم، براى اینکه اُنس با قرآن و تلاوت قرآن در بین مردم عمومیت پیدا کند. عزیزان من! باید با قرآن اُنس پیدا کنید.[7]
درباره این سایت